Fietsen, verkeer en de kapper

Reizen met Rinske Shanghai

Op het moment dat ik dit schrijf ik het half 8 's avonds en zit ik te wachten op het eten dat komen gaat. Ik heb seafood noodles bestelt, de komende dagen is het even besparen geblazen want ik heb deze week een fiets gekocht en kom net bij de kapper vandaan. Mijn haar zit er nog aan en inmiddels cross ik lekker rond op mijn fietsje.

Omdat ik de laatste tijd niet zoveel dingen gefilmd heb schrijf ik even een verslag over mijn ondervindingen hier.

Eerst even wat algemeens
Ik heb het ontzettend naar mijn zin hier, het werk is niet heel erg boeiend maar alsnog wel leuk genoeg om het er uit te houden. Ik werk in het restaurant van het Narada Boutique Hotel vlakbij Yu Garden, midden in de stad. Ik werk van 8 tot 16:45 en 5 dagen per week ben ik daar te vinden. Mijn collega's zijn ook wel aardig voor me, de een is leuker dan de ander maar dat is in Nederland natuurlijk ook zo. Ze laten je in ieder geval wel voelen dat je welkom bent en willen je met alles helpen.


Ik slaap in het hotel net buiten het centrum (hongkou) maar ik werk dus in het hotel midden in de stad. Iedere ochtend heb ik de taak om naar het metrostation te lopen, mezelf de metro in te werken en daarna nog een stukje naar het hotel te lopen. Het gedeelte in de metro is geen probleem, alleen dat lopen... Dat vond ik niet genieten, daarom heb ik afgelopen maandag een fiets weten te bemachtigen. Het is formaat kinderfiets maar dat mag de pret niet drukken want ik kan maar liefs 10 minuten langer liggen 's ochtends, en dat maakt wel een hoop goed. Omdat ik op mijn werk heel de tijd sta vinden mijn voeten het ook een feestje om dat eind niet meer te hoeven lopen. Ik heb zo'n 80 euro voor de fiets betaald, het is kwaliteit HEMA maar dat is voor een half jaartje goed zat. Er waren ook goedkopere fietsen maar die moest je over internet bestellen en als het dan eenmaal bezorgd was ligt er een soort ikea pakket op je te wachten, kortom, dat was me te veel gedoe.

Ik kan nu dus officieel deelnemen aan het verkeer hier, en dat is wel een ervaring apart. Eén grote, krioelende menigte, zo zou ik het een beetje omschrijven. Auto's, en dan met name taxi's geven hier totaal een eigen invulling aan verkeersregels. Scooters vliegen werkelijk overal tussendoor en fietsers staan een beetje onderaan de hiërarchie. Maar als je gewoon goed uit blijft kijken is het allemaal goed te doen hoor, het is allemaal niet zo gevaarlijk als ik het nu doe voorkomen.
Even een grappig voorbeeld van de chaos in het verkeer: Laatst ging ik van mijn werk weer naar huis en kwam langs een kruispunt waar kennelijk net een aanrijding met een fiets en een taxi was geweest. De situatie was als volgt: de taxi stond stil, er lag een fiets naast en een schreeuwende man op scooter bemoeide zich er ook mee. Er stonden een paar nieuwsgierige chinezen omheen die alle ontwikkelingen rondom het ongeluk op de voet volgden en dit alles speelde zich af, midden op een kruispunt. De auto's die er langs moesten passeerden luid toeterend maar daar trok niemand zich wat van aan. Hoe het afgelopen is, geen idee maar de situatie op zich vond ik wel heel typisch voor China. Iedereen doet maar wat en het lijkt allemaal te kunnen.

Overal op straat vind je omgebouwde bakfietsen met barbecues er op waar mensen van alles en nog wat op een satéprikker prikken, bakken en verkopen. Hoewel Nederland het land is van 'de vrijheid' lijkt hier veel meer vrijheid te zijn dan in Nederland. Althans, zo ervaar ik het. Niet alles is vastgelegd met regels en wetten en mensen kijken je niet vreemd aan als je er vreemd bij loopt. Dat wil zeggen, als je niet blond bent. Cornelis, Tjess, Lars en ik zijn alle vier blond met blauwe ogen, een gouden combinatie zo lijkt. Veel mensen willen met ons op de foto of maken stiekem foto's van je. Het is soms een beetje vervelend maar het heeft ook wel weer iets, je wordt continu bekeken maar mensen willen je ook juist daarom weer graag helpen.
Zo ging ik vanmiddag naar de kapper. Cornelis was me al voor geweest en ook zijn haar zat er toen hij terug kwam nog aan. Ik stapte op mijn fiets en ging naar de eerste de beste kapperszaak. Ik kreeg een hele behandeling en toen ik klaar was wilde de kapper (wat overigens allemaal mannen zijn hier) met me op de foto. Ik kreeg een hand én een knuffel als afscheid en ik stond weer buiten, met geknipt haar.

Chinees nieuwjaar is hier ook net voorbij, voor deze gelegenheid hadden we allemaal 4 dagen vrij gekregen en op de avond zelf (18 februari) hadden we een etentje met het personeel dat niet naar huis kon. (In china gaat iedereen voor Chinees nieuwjaar naar familie toe) Het etentje was ook typisch Chinees, de tafel wordt gevuld met oneindig veel borden met allemaal verschillend eten er op en dan mag iedereen pakken wat hij wil. Vaak blijft er nog heel veel over maar hier geldt de logica dat als je dingen laat staan je vol zit en dús het eten lekker vond. Het was een ontzettend gezellig avondje, iedereen is een beetje familie van elkaar en om daar bij te mogen zijn was wel heel erg leuk. Na het eten zijn we met een paar Chinese collega's naar de karaokebar gegaan en hebben we gezongen tot we erbij neervielen.

Tot zover het nieuws van Reizen met Rinske en ik hoop jullie snel weer te spreken!